ورود ابن ملجم مرادی به کوفه
تقویم هجری قمری |
روز واقعه:20 شعبان |
سال 40 هجری قمری |
پس از پايان جنگ نهروان و شكست سنگين خوارج نهروان به دست سپاهيان حضرت علي علیهالسلام، تعداد اندكي از بازماندگان خوارج از صحنه نبرد گريخته و به ديار گوناگون پراكنده گرديدند. عدهاي از آنان به مكه گريخته و در پناه خانه أمن الهي مأوا گرفتند و هر از گاهي جلسهاي تشكيل داده و درباره ادامه حيات ننگين خويش و دسيسه بر ضد خلافت امام علي بن ابيطالب علیهالسلام به گفتگو و رايزني ميپرداختند. تا اين كه در نشستي، سه تن از آنان سوگند خورده و همپيمان شدند تا سه زمامدار مهم عصر يعني امام علی بن ابيطالب علیهالسلام، معاويه بن ابيسفيان و عمرو بن عاص را از ميان بردارند و حكومت اسلامي را به شوراي مسلمانان واگذارند.
عبدالرحمن بن ملجم مرادي، كشتن امام علي علیهالسلام را بر عهده گرفت و حجاج بن عبيدالله صريمي معروف به بركه بن عبيدالله كشتن معاويه را و عمرو بن بكر كشتن عمرو بن عاص را در يك شب و در يك ساعت مقرر بر عهده گرفتند و براي عملي ساختن هدفشان راهي كوفه، شام و مصر شدند.
عبدالرحمن بن ملجم مرادی در بيستم شعبان سال 40 قمري وارد كوفه گرديد و در خانه اشعث بن قيس كندی سكونت يافت و با راهنماييهاي وي با دختري بنام قطام بنت علقمه، آشنا و دلباخته زيباييهاي منحصر به فرد وي گرديد و از او خواستگاري نمود. قطام پذيرش ازدواج وي را موكول به كشتن امام علي علیهالسلام نمود. زيرا پدر و برادرانش در نبرد نهروان به دست سپاهيان امام علي علیهالسلام كشته شده بودند و از اين بابت، وي كينه اميرمؤمنان علیهالسلام را در دل پرورانده و در كمين انتقام نشسته بود.
به هر روي عبدالرحمن بن ملجم مرادي به مدت يك ماه در كوفه اقامت نمود و راههاي ترور امام علي علیهالسلام را بررسي و در شب موعود يعني شب 19 رمضان، نيت پليدش را عملي كرد و به هنگام نماز صبح، ضربت سختي بر فرق مبارك امام علي علیهالسلام در محراب مسجد اعظم كوفه وارد گردانيد.
بر اثر آن ضربت شيطاني، امام علي علیهالسلام در شب 21 رمضان سال 40 هجري قمري به لقاءالله پيوست و تمامي دوستداران اهل بيت علیهمالسلام و عدالتجويان و حقگرايان را در ماتم نشانيد.
پانویس
- ↑ أنساب الاشراف/ ترجمه اميرالمؤمنين علیهالسلام - (احمد بن يحيي بلاذري)، ص 389؛ منتهي الآمال (شیخ عباس قمی)، ج 1، ص 169.
- ↑ نهج السعاده (محمودي)، ج 2، ص 708.
- ↑ أنساب الاشراف، ص 389؛ منتهي الآمال، ج 1، ص 168؛ الارشاد (شيخ مفيد)، ص 20.
منابع
موسسه تبیان، نرمافزار دایرةالمعارف چهارده معصوم علیهمالسلام